قالب پرشین بلاگ


اشعار زیبا
اشعاری که اِک رو بفهمی میدونی معنیش رو
شاعر
لینک دوستان

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان اشعار زیبا و آدرس sadeqemsh.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





لینک های مفید

خاطرات عشق گر از یاد رفت

بازوان عشق گر بر باد رفت



گر که عاشق نیست در دوران ما

کز محبت وز برما , درپی بیداد رفت



وز از آن روزی که دیگر , همدمی درکار نیست

این دلم با کاروانِ یارم و همزاد رفت



دیگر از لطف و صفا , مهر و وفا

نیست حرفی آن همه با داد رفت

 

[ جمعه 18 اسفند 1398برچسب:, ] [ 10:54 ] [ صادق ]

باشد که گفتیم و نشنیدند    

                       باشد که بودیم و    ندیدند


باشد که روز آن هم   رسد   

                      باشد که مردیم و نفهمیدند


[ یک شنبه 30 بهمن 1398برچسب:, ] [ 19:34 ] [ صادق ]

اندیشه فغان است و فغانی گذران است

                                             دلدادگی و عشق همه وهم جهان است

گو  دلبر  شیدا  که  گر  آیی  تو  بر ما

                                             هیزم زتنم هست و دو آتش ز میان است

جز وسوسه و شهوت ما سیتره ای نیست

                                             گوپاکی این دل که کجارفت و نهان است

درد  غمِِِ  دلدادگی  و  چشم ِ   دو   گریان

                                              پوچ است و همه ریشه ما.....

.

.

.

بقیه وابسته به درخواست

[ شنبه 29 بهمن 1398برچسب:, ] [ 12:3 ] [ صادق ]

 

 

 

دیگر از حال و هوای دل من نیست خبر

                                                     مرده را گر که به مستی طلبی , هست خبر؟

 

غم دل کُشت و به یک یک همه رگ ها را کَند

                                                          گو رفیقی مگر از  درد  دلم   است   خبر

.

.

 

.

.

ادامه وابسته به درخواست

[ پنج شنبه 27 بهمن 1398برچسب:, ] [ 10:38 ] [ صادق ]

عشق فانیِ غمم گر دل من جا داری

                                                  تو بدان مضحکی و بر ره من پا داری

گر بخواهی بشود منزل او در دلِ تو

                                                  باید این کلبه ی دل بشکنی و بی دل تو

باید انسان نباشی و چو یک برده غلام.

.

.

..

شرمنده بقیه وابسته به درخواست

[ چهار شنبه 26 بهمن 1398برچسب:, ] [ 10:13 ] [ صادق ]

صفحات بعدی رو حتما ببینید

 

[ جمعه 21 بهمن 1398برچسب:, ] [ 11:7 ] [ صادق ]

 

 

 

ای علی ای مظهرِ لطف و صفا

                                      ای  پناه  عالم  و  حجب  و  حیا

بی قصیده , بی روا و بی سوا

                                      می رود عشقم براین فکر و ندا

کی مسلمانش بگو زان قبله تو در کجاست

                                      هان آمد بر ز فکرم قبله ی تو کعبه است

هیچ کس فکرش بر این نیست ای علی المرتضی

                                                                  تو کجا زاده شدی ای خاتم حکم و قضا

آن خلیل العالمین بر قبله ی ما چاره کرد

                                                                  آن نبی الآخرین بر کعبه ما سجده کرد

نوبت تو شد ولیم یک حقیقت در پس آن پرده است

                                                                  این حقیقت . .. . ...   ..

..

 

.

..

در ادامه مطلب

ادامه مطلب مورد نظر رمز دارد.
لطفا رمز عبور مربوط به مطلب را وارد کرده ، دکمه تایید را کلیک کنید.
تو نظرات درخواست کنین چون یه جوری واسه کله پوچها کفر به حساب میاد

ادامه مطلب
[ جمعه 21 بهمن 1398برچسب:, ] [ 1:1 ] [ صادق ]

 

 

 

 

 

 

هر   کسی    را    بهر     چیزی       ساختند               عاشقان    را       قعر       پوچ       انداختند

حکم    پوجی  وز     دلت      بیرون        بدار                رود عشق     و      مهر ایزد       جای    دار

پس بدان که کز برایت یک هدف آماده هست                هست پنهان کز که پیدا شد تنت آزاده است

بی  کسی  را  فرصت  خلوت پی خالق بدان                این همان راهیست در آن می رود دریا دلان

 

.

.

.

ادامه وابسته به درخواست

[ جمعه 14 بهمن 1398برچسب:, ] [ 11:41 ] [ صادق ]

 

چه  کنم   خود  بشناسم  تا  تو را  دریابم              هوس و  شهوت  خود  را تا به  طور   اندازم

رمز  و  اسرار  درون   دل  من  از  چه   قرار             این قرار است که من در پی خود تن به   فرار

عقل  پوسیده ی  من  هیچ  ندانست تورا              کاش می شد که  بفهمم نغمه ی این  دل را

قلب هر ثانیه ای گوش  زد  قدرت  توست               نبض  هر  ثانیه  گوید   که  باید  دل  جوست

خواب هر روز بگوید که تو هم خواهی مرد               مرگ یک عمر بگوید که تو هم خواهی خفت

[ چهار شنبه 21 دی 1398برچسب:, ] [ 9:50 ] [ صادق ]

 

 

 

 

ای که من بهر تو و بند  وجودم    عشقت            تو وجود  و  دل دیوانه ی  من  موجودت

ای  پناه   همه  و  نور   جهان    هستی             تو انرژی و جهان ساطع این دل مستی

با توکل به تو  ای  عشق  من  می دانم              خرد  و  جان  و   تنم   را می افزایم

تو که ستار العیوبی و منم غرق به عیب               ............

.

.

.

.

ادامه وابسته به نظرات

 

[ سه شنبه 20 دی 1398برچسب:, ] [ 11:25 ] [ صادق ]

زانکه بود   و      بود بود  و  هیچ  معبودی   نبود                     کز تو بودی و دلت بودو کسی در بر نبود

توشدی هم مصطفی و هم علی  یک تن دو جا                       چون بدیدی کز شکافی برگرفت او از فضا

 زان مکان و زان زمان را در جهان محصور ساخت                   خلقت کل خلایق بر شما دستور ساخت

در  پی  دستور   او  گفتی  بشو  آن  هم بشد                      اول     خلقت   برای  بهر  زهرای  تو شد                        

بعد    آن   اربع   برادر  در   پدید   آمد  ز   دین

.

.

.

اگه خواستین می زارم تو بلاگ

[ شنبه 17 دی 1398برچسب:, ] [ 9:37 ] [ صادق ]

دردیست بگویی و ز فهمش نتوانند

                                              زجریست چو آیینه بتابی و نبینند

اندوه دلت از قفس هر لحظه براید

                                        افسوس کسی نیست که قَدرت بشمارد

افسوس که با هر که .....

 

[ دو شنبه 28 فروردين 1398برچسب:, ] [ 13:48 ] [ صادق ]

بی وفا باشی و قلبت چاک چاک 

                 پر جفا باشی و نفست یار پاک

این سخن هرگز نگنجد در بیان

             چونکه من هستم میان خار و خاک

بنده عشق کسی باشی که او

          ذره ی حتی ندارد دورقلبش جای پاک

[ دو شنبه 26 فروردين 1398برچسب:, ] [ 20:0 ] [ صادق ]
ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم   از بد حادثه این جا به پناه آمده‌ایم
ره رو منزل عشقیم و ز سرحد عدم   تا به اقلیم وجود این همه راه آمده‌ایم
سبزه خط تو دیدیم و ز بستان بهشت   به طلبکاری این مهرگیاه آمده‌ایم
با چنین گنج که شد خازن او روح امین   به گدایی به در خانه شاه آمده‌ایم
لنگر حلم تو ای کشتی توفیق کجاست   که در این بحر کرم غرق گناه آمده‌ایم
آبرو می‌رود ای ابر خطاپوش ببار   که به دیوان عمل نامه سیاه آمده‌ایم
حافظ این خرقه پشمینه مینداز که ما   از پی قافله با آتش آه آمده‌ایم
[ چهار شنبه 26 بهمن 1390برچسب:, ] [ 11:29 ] [ صادق ]
عمریست تا به راه غمت رو نهاده‌ایم   روی و ریای خلق به یک سو نهاده‌ایم
طاق و رواق مدرسه و قال و قیل علم   در راه جام و ساقی مه رو نهاده‌ایم
هم جان بدان دو نرگس جادو سپرده‌ایم   هم دل بدان دو سنبل هندو نهاده‌ایم
عمری گذشت تا به امید اشارتی   چشمی بدان دو گوشه ابرو نهاده‌ایم
ما ملک عافیت نه به لشکر گرفته‌ایم   ما تخت سلطنت نه به بازو نهاده‌ایم
تا سحر چشم یار چه بازی کند که باز   بنیاد بر کرشمه جادو نهاده‌ایم
بی زلف سرکشش سر سودایی از ملال   همچون بنفشه بر سر زانو نهاده‌ایم
در گوشه امید چو نظارگان ماه   چشم طلب بر آن خم ابرو نهاده‌ایم
گفتی که حافظا دل سرگشته‌ات کجاست   در حلقه‌های آن خم گیسو نهاده‌ایم
[ چهار شنبه 26 بهمن 1390برچسب:, ] [ 11:19 ] [ صادق ]
دردم از یار است و درمان نیز هم   دل فدای او شد و جان نیز هم
این که می‌گویند آن خوشتر ز حسن   یار ما این دارد و آن نیز هم
یاد باد آن کو به قصد خون ما   عهد را بشکست و پیمان نیز هم
دوستان در پرده می‌گویم سخن   گفته خواهد شد به دستان نیز هم
چون سر آمد دولت شب‌های وصل   بگذرد ایام هجران نیز هم
هر دو عالم یک فروغ روی اوست   گفتمت پیدا و پنهان نیز هم
اعتمادی نیست بر کار جهان   بلکه بر گردون گردان نیز هم
عاشق از قاضی نترسد می بیار   بلکه از یرغوی دیوان نیز هم
محتسب داند که حافظ عاشق است   و آصف ملک سلیمان نیز هم
[ چهار شنبه 26 بهمن 1390برچسب:, ] [ 10:5 ] [ صادق ]
باغ مرا چه حاجت سرو و صِنوبَر است؟   شمشاد خانه پرور ما از که کمتر است؟!
ای نازنین پسر، تو چه مذهب گرفته‌ای؟   کِت خون ما حلالتر از شیر مادر است
چون نقش غم ز دور ببینی، شراب خواه   تشخیص کرده‌ایم و مداوا مقرر است
از آستان پیر مغان سر چرا کشیم؟   دولت در آن سرا و گشایش در آن در است
یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب   کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است
دی وعده داد وصلم و در سر شراب داشت   امروز تا چه گوید و بازش چه در سر است
در کوی ما شکسته دلی می خرند و بس   بازار خودفروشی از آن سوی دیگر است
شیراز و آب رکنی و این باد خوش نسیم   عیبش مکن، که خالِ رُخ هفت کشور است
فرق است از آب خضر که ظلمات جای اوست   تا آب ما که منبعش االله‌اکبر است
ما آبروی فقر و قَناعت نمی‌بریم   با پادشه بگوی که روزی مقدر است
حافظ چه طُرفه شاخ نباتیست کِلکِ تو!   کِش میوه دلپذیرتر از شهد و شِکَّر است
[ سه شنبه 25 بهمن 1390برچسب:, ] [ 14:35 ] [ صادق ]

سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

                                        وان چه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد

گوهری کز صدف کون و مکان بیرون است

                                       طلب از گمشدگان لب دریا می‌کرد

مشکل خویش بر پیر مغان بردم دوش

                                       کو به تایید نظر حل معما می‌کرد

دیدمش خرم و خندان قدح باده به دست

                                       و اندر آن آینه صد گونه تماشا می‌کرد

گفتم این جام جهان بین به تو کی داد حکیم

                                       گفت آن روز که این گنبد مینا می‌کرد

بی دلی در همه احوال خدا با او بود

                                      او نمی‌دیدش و از دور خدا را می‌کرد

این همه شعبده خویش که می‌کرد این جا

                                     سامری پیش عصا و ید بیضا می‌کرد

گفت آن یار کز او گشت سر دار بلند

                                     جرمش این بود که اسرار هویدا می‌کرد

فیض روح القدس ار باز مدد فرماید

                                    دیگران هم بکنند آن چه مسیحا می‌کرد

گفتمش سلسله زلف بتان از پی چیست

                                      گفت حافظ گله‌ای از دل شیدا می‌کرد


[ سه شنبه 25 بهمن 1390برچسب:, ] [ 10:52 ] [ صادق ]

درد از این بیش که بیهوده گذشتند ایام

                                                   نه کسی عاشق ماشد و نه معشوقه ما

 

وای از این عمر به یغمای هوایج رفته

                                                وای از آن لحظه که فریاد زنم وا نفسا

 

بسته ام  عهد که خون گریم اگر عمری هست

                                               به عزاداری غم ها و وفاداری ها

 

هرزه اندام نه شایسته ی چون من فانی

                                               بحر دریا کجا قطره ی نا چیز کم از هیچ کجا

.

 

 

مفهومش در حد اولمپیکه اگه ......

 

شاعر : حسن (قدح)

[ دو شنبه 24 بهمن 1390برچسب:, ] [ 13:2 ] [ صادق ]

 

 

ای که بر قلب همه وحشت بیندازی عجل

                                                     قدرتت باشد که بر من قد علم داری عجل؟

خود بدانی قدر عشقم برتن و رعنای  تو

                                                    داده   آتش تن ز جانم دوریت  , دانی عجل

.

.

.ادامه وابسته به درخواست

[ یک شنبه 23 بهمن 1390برچسب:, ] [ 18:38 ] [ صادق ]

 

ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم   جامه‌ی کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم
عیب درویش و توانگر به کم و بیش بد است   کار بد مصلحت آن است که مطلق نکنیم
رقم مغلطه بر دفتر دانش نزنیم   سِرّ حق بر ورق شعبده ملحق نکنیم
شاه اگر جرعه‌ی رندان نه به حرمت نوشد   التفاتش به می صاف مروق نکنیم
خوش بِرانیم جهان در نظر راهرُوان   فکر اسبِ سیه و زین مُغَرَّق نکنیم
آسمان کشتی ارباب هنر می‌شکند   تکیه آن به که بر این بحرِ معلق نکنیم
گر بدی گفت حسودی و رفیقی رنجید   گو تو خوش باش که ما گوش به احمق نکنیم
حافظ! ار خصم خطا گفت نگیریم بر او   ور به حق گفت جدل با سخن حق نکنیم


[ یک شنبه 23 بهمن 1390برچسب:, ] [ 10:45 ] [ صادق ]

 

 

 

معشوقه ام عاشق منم زان در پی ات دیوانه ام                     در بی کسی بی صحبتی بی هم نفس افسانه ام

نالان مکن چونش بگو  در پر  غمی   مستانه ام                     مستم ز تو ای   جان پناه    از درد     تو خمخانه ام

تا کی گریز از  من  کنی   کامی  بده   جانانه ام                     حسرت   در   این دریای  دل   تا  پر کنی   پیمانه ام

.

.

.

.

بقیه وابسته به نظرات


[ شنبه 22 بهمن 1390برچسب:, ] [ 12:4 ] [ صادق ]

نشانی(سهراب سپهری)

 

((خانه دوست کجاست؟)) در فلق بود که پرسید سوار .

آسمان مکثی کرد .

رهگذر شاخه نوری که به لب داشت به تاریکی شن ها بخشید .

و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت :

((نرسیده به درخت

کوچه باغی است که از خواب خدا سبز تر است

و در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است .

می روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ سر به در می آرد

پس به سمت گل تنهایی می پیچی

دو قدم مانده به گل

پای فواره جاوید اساطیر زمین می مانی و ترا ترسی شفاف فرا می گیرد

در صمیمیت سیال فضا خش خشی می شنوی :

کودکی می بینی رفته از کاج بلندی بالا جوجه بردارد از لانه نور

و از او می پرسی خانه دوست کجاست ؟))

[ شنبه 22 بهمن 1390برچسب:, ] [ 10:50 ] [ صادق ]

شعری نسیت

                حرفی نیست

                               می نویسم بر خود

                                                     گردش افکارم

                                                                   تیرگی , من , او , آه

آتش جان سوزم

                     شاعران غم چینند

                                             شعرو آواز و خیال

                                                                       حافظم در غزل خود که چه ها می گوید

.

.

.

.

ادامه وابسته به درخواست:

[ شنبه 22 بهمن 1390برچسب:, ] [ 10:12 ] [ صادق ]

روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم؟


ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست
به هوای سر کویش پر و بالی بزنم


روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم؟


از کجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟
به کجا می روم آخر ننمایی وطنم


مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا
یا چه بوده است مراد وی از این ساختنم


نه به خود آمدم این جا که به خود باز روم
آن که آورد مرا باز برد در وطنم


مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک
چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم


[ شنبه 22 بهمن 1390برچسب:, ] [ 1:3 ] [ صادق ]

چاکر آقا حمید انتقادت عالی بود(به این میگن امر به معروف ونهی از منکر )

 

 

ولی یکی پیدا نشد بگه چرا فلان شعر رو گفتی.   

[ جمعه 21 بهمن 1390برچسب:, ] [ 23:57 ] [ صادق ]

 

 

 

 

بپوس ای دل تو تنهایی کزین عالم چه می خواهی   

                                                                   زهرکس طالب  عشقی  دگر  بس کن  تو بیماری

از   اول   هم  ز  این  دنیا  تو  تنها  آمدی  ای  جان

                                                                  چه می پنداری  ای مجنون تو تنهایی در این زندان

جفای   یار و یاران  را  به  دل  گفتم  کز  عادت  کن

                                                                 شکست دل از عشقم را به خود گفتم که عادت ده

به  جز  صبر  و  شکیبایی  نفهمیدم  ز  تو  چرخک

 

.

.

.

.

ادامه وابسته به نظرات

[ جمعه 21 بهمن 1390برچسب:, ] [ 12:32 ] [ صادق ]

مشاعره معنایی (البته واسه کسانی که عاشق هستن / شعرتون رو تو نظرات قرار دهید تا تو صفحه بزارم .  با کمال محبت و دوست)

 

 

 

 

بپوس ای دل تو تنهایی کزین عالم چه می خواهی   

                                                                   زهرکس طالب  عشقی  دگر  بس کن  تو بیماری

از   اول   هم  ز  این  دنیا  تو  تنها  آمدی  ای  جان

                                                                  چه می پنداری  ای مجنون تو تنهایی در این زندان

جواب از علی

سلام. شعرهایی که تو سایتت هست اگه خودت میگی که خوبه. منم چندتا شعر دارمو البته واسه دلم گفتم...بای.

آقا علی اینجا محل همدردیمان است اگه شعری داری با کمال اشتیاق حاضریم :

[ جمعه 21 بهمن 1390برچسب:, ] [ 11:27 ] [ صادق ]

شعر فعل مجهول از سیمین بهبهانی

 

 

 

                                                      فعل مجهول

 

"بچه ها صبحتان به خیرِو سلام

 

درس امروز فعل مجهول است

 

فعل مجهول چیست؟می دانید

 

نسبت فعل ما به مفعول است

 

 

در دهانـــــــم زبان چو آو یزی

 

در تهیگاه زنــــگ می لــغزید

 

صوت ناسازم آن چنان که مگر

 

شیشه بر روی سنگ می لغزید

 

 

ساعتــــی داد آن سخن دادم

 

حقّ گفتـــــــار را ادا  کــــردم

 

تا ز "اعجـــــاز" خود شوم آگاه

 

ژاله را زان میان صـــــدا کردم

 

 

"ژاله از درس من چه فهمیدی؟"

 

پاسخ من سکوت بود و سکوت

 

" د جوابم بده  کجـــــا بودی ؟

 

رفته بودی به عالم هپـــروت؟"

 

 

خنده ی دختران و غرّش من

 

ریخت بر فرق ژاله چون باران

 

لیک او بود غرق حیرت خویش

 

غافل از اوستاد  و از یـــــاران

 

 

خشـــــمگین انتقام جـــو گفتم:

 

"بچه ها گوش ژاله سنگین است"

 

دختری طعنه زد که " نه خـــــانم

 

درس در گوش ژاله یاسین است"

 

 

بــــاز هم خنده ها و همهمه ها

 

تند و پیگیر می رسید به گوش

 

زیـــــــر آتشفشان دیده ی من

 

ژاله آرام بود و سرد و خـــموش

 

 

رفته تا عمـــــق چشم حیرانم

 

آن دو مـــــیخ نگاه خــیره ی او

 

موج زن در دو چشم بی گنهش

 

رازی از روزگـــــار تـــــــیره ی او

 

 

آن چه در آن نگاه می خواندم

 

قصه ی غصه بود و حرمان بود

 

ناله ای کرد و در ســــخن آمد

 

با صدایی که سخت لرزان بود:

 

 

فعل مجهول فعل آن پدری است

 

که دلـــــــــــم را ز درد پرخون کرد

 

خواهرم را به مشت و سیلی کوفت

 

مـــــــادرم را ز خــــــانه بیرون کرد

 

 

شب دوش از گرسنگی تا صبح

 

خواهر شیر خوار من نالـــــــــید

 

سوخت در تــــــاب تب برادر من

 

تا سحر در کنـــــــــــار من نالید

 

 

در غم آن دو تن دو دیده ی من

 

این یکی اشک بود وآن خون بود

 

مـــــــــــادرم را  دگر  نمی دانم

 

که کجا رفت و حال او چون بود؟"

 

 

گفت و نالید و آن چه باقی ماند

 

هق هق گریه بود و نــــاله ی او

 

شسته می شد به قطره های سرشک

 

چهره ی همچو برگ لالــــه ی او

 

 

ناله ی من به ناله اش آمیخت

 

که"غلط بود آن چه من گفتم

 

درس امروز قصه ی غم توست

 

تو بگو ! من چرا سخن گفتم؟

 

 

فعل مجهول فعل آن پدری است

 

که تو را بی گناه می ســــــوزد

 

آن حریـــــق هوس بود که در او

 

مادری بی پناه می ســـــــوزد"

 

 

از کتاب "ترنم غزل" بررسی زندگی و آثار  سیمین بهبهانی ، کامیار عابدی،ص ۱۵۳-۱۵۶.

 

اگر دلت به درد آمد و به یاد ژاله های فقر اقتصادی و فرهنگی افتادی ،برایشان دعا کن و اگر می توانی،

 

 کمکشان کن

 

[ جمعه 21 بهمن 1390برچسب:, ] [ 10:52 ] [ صادق ]

قصه عشق70 و چند ساله

دخترک شانزده ساله بود که برای اولین بار عاشق پسر شد.. پسر قدبلند بود، صدایبمی داشت و همیشه شاگرد اول کلاس بود. دختر خجالتی نبود اما نمی خواست احساسات خودرا به پسر ابراز کند، از اینکه راز این عشق را در قلبش نگه می داشت و دورادور او رامی دید احساس خوشبختی می کرد.
در آن روزها، حتی یک سلام به یکدیگر، دل دختر راگرم می کرد. او که ساختن ستاره های کاغذی را یاد گرفته بود هر روز روی کاغذ کوچکییک جمله برای پسر می نوشت و کاغذ را به شکل ستاره ای زیبا تا می کرد و داخل یک بطریبزرگ می انداخت. دختر با دیدن پیکر برازنده پسر با خود می گفت پسری مثل او دختری باموهای بلند و چشمان درشت را دوست خواهد داشت.

دختر موهایی بسیار سیاه ولی کوتاه داشت و وقتی لبخند می زد، چشمانش به باریکی یکخط می شد.

در 19 سالگی دختر وارد یک دانشگاه متوسط شد و پسر با نمره ممتاز بهدانشگاهی بزرگ در پایتخت راه یافت. یک شب، هنگامی که همه دختران خوابگاه برای دوستپسرهای خود نامه می نوشتند یا تلفنی با آنها حرف می زدند، دختر در سکوت به شماره ایکه از مدت ها پیش

حفظ کرده بود نگاه می کرد. آن شب برای نخستین بار دلتنگی را بهمعنای واقعی حس کرد.
روزها می گذشت و او زندگی رنگارنگ دانشگاهی را بدون توجهپشت سر می گذاشت. به یاد نداشت چند بار دست های دوستی را که به سویش دراز می شد، ردکرده بود. در این چهار سال تنها در پی آن بود که برای فوق لیسانس در دانشگاهی کهپسر درس می خواند، پذیرفته شود. در تمام این مدت دختر یک بار هم موهایش را کوتاهنکرد.
دختر بیست و دو ساله بود که به عنوان شاگرد اول وارد دانشگاه پسر شد. اماپسر در همان سال فارغ التحصیل شد و کاری در مدرسه دولتی پیدا کرد. زندگی دختر مثلگذشته ادامه داشت و بطری های روی قفسه اش به شش تا رسیده بود.
دختر در بیست وپنج سالگی از دانشگاه فارغ التحصیل شد و در شهر پسر کاری پیدا کرد. در تماس بادوستان دیگرش شنید که پسر شرکتی باز کرده و تجارت موفقی را آغاز کرده است. چند ماهبعد، دختر کارت دعوت مراسم ازدواج پسر را دریافت کرد. در مراسم عروسی، دختر به چهرهشاد و خوشبخت عروس و داماد چشم دوخته بود و بدون آنکه شرابی بنوشد، مستشد.
زندگی ادامه داشت. دختر دیگر جوان نبود، در بیست و هفت سالگی با یکی ازهمکارانش ازدواج کرد. شب قبل از مراسم ازدواجش، مثل گذشته روی یک کاغذ کوچک نوشت: فردا ازدواج می کنم اما قلبم از آن توست... و کاغذ را به شکل ستاره ای زیبا تاکرد.

ده سال بعد، روزی دختر به طور اتفاقی شنید که شرکت پسر با مشکلات بزرگی مواجهشده و در حال ورشکستگی است. همسرش از او جدا شده و طلبکارانش هر روز او را آزار میدهند.دختر بسیارنگران شد و به جستجویش رفت.. شبی در باشگاهی، پسر را مست پیدا کرد. دختر حرف زیادینزد، تنها کارت بانکی خود را که تمام پس اندازش در آن بود در دست پسر گذاشت. پسردست دختر را محکم گرفت، اما دختر با لبخند دستش را رد کرد و گفت: مست هستید، مواظبخودتان باشید.
زن پنجاه و پنج ساله شد، از همسرش جدا شده بود و تنها زندگی میکرد. در این سالها پسر با پول های دختر تجارت خود را نجات داد. روزی دختر را پیداکرد و خواست دو برابر آن پول و 20 درصد سهام شرکت خود را به او بدهد اما دختر همهرا رد کرد و پیش از آنکه پسر حرفی بزند گفت: دوست هستیم، مگر نه؟
پسر برای مدتطولانی به او نگاه کرد و در آخر لبخند زد.
چند ماه بعد، پسر دوباره ازدواج کرد،دختر نامه تبریک زیبایی برایش نوشت ولی به مراسم عروسی اش نرفت.
مدتی بعد دختربه شدت مریض شد، در آخرین روزهای زندگیش، هر روز در بیمارستان یک ستاره زیبا میساخت. در آخرین لحظه، در میان دوستان و اعضای خانواده اش، پسر را بازشناخت و گفت: در قفسه خانه ام سی و شش بطری دارم، می توانید آن را برای من نگهدارید؟
پسرپذیرفت و دختر با لبخند آرامش جان سپرد.

مرد هفتاد و هفت ساله در حیاط خانه اش در حال استراحت بود که ناگهان نوه اش یکستاره زیبا را در دستش گذاشت و پرسید: پدر بزرگ، نوشته های روی این ستارهچیست؟
مرد با دیدن ستاره باز شده و خواندن جمله رویش، مبهوت پرسید: این را ازکجا پیدا کردی؟ کودک جواب داد: از بطری روی کتاب خانه پیدایش کردم.
پدربزرگ،رویش چه نوشته شده است؟
پدربزرگ، چرا گریه می کنید؟
کاغذ به زمین افتاد. رویشنوشته شده بود::

معنای خوشبختی این است که در دنیا کسی هست که بی اعتنا به نتیجه، دوستتدارد.

 

منبع :http://har2yema.loxblog.com/

[ جمعه 21 بهمن 1390برچسب:, ] [ 1:43 ] [ صادق ]
صفحه قبل 1 2 3 صفحه بعد
.: Weblog Themes By sadeq em :.

درباره وبلاگ

حافظا , تاکه پیدا شود محرم راز ** شد فراموش همه دفترو راز /////////////////// کسی که سخنان دروغش شیرین است شاعر است.
موضوعات وب
لینک های مفید
امکانات وب

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

<-PollName->

<-PollItems->